بنا به روایات دینی همسرداری یکی از امور بسیار حسنه و نیکو می‌باشد، به نحوی که هر یک از زوجین با برخوردی پسندیده، ثوابی عظیم را برای خود ثبت می‌نمایند.

در باب برخوردِ نیکوی همسران با یکدیگر نقل شده است: روزی مردی خدمت حضرت محمد (ص) رسید و عرض کرد: یا رسول الله؛ من همسری دارم که چون وارد منزل می‌شوم، به استقبال من می‌آید و چون خارج می‌شوم مرا بدرقه می‌کند و چون مرا اندوهگین می‌بیند به من می‌گوید: اندوه تو برای چیست؟ اگر برای رزق و روزی اندوه پیدا کرده ای؛ بدان که خداوند ضمانت روزی تو را کرده است و اگر برای آخرت خود توشه ای برنداشته ای و اندوهناکی، پس خداوند اندوه تو را زیاد کند (چرا که این اندوه سزاوار توست به دلیل کوتاهی در بجا آوردن دستورات الهی).

رسول خدا (ص) چون این سخنان را شنیدند فرمودند: همانا این زن از عمّال و کارپردازان خداوند است و [با این اعمال خود] نصف پاداش شهید را داراست.

منابع:
1- شیخ صدوق. من لایحضره الفقیه، ج3:389.
2- حسینی بهارانچی. آیین همسرداری و آداب زندگی در اسلام: 132.

در روز یازدهم شعبان سال سی و سوم هجرت، ستاره‌ای پرفروغ در آسمان خاندان عصمت هویدا گردید که درخشش و تابش آن، خیل شیعیان را در موجی از شادی و شعف فرو برد. با ولادت این دُرّ درخشان در شهر مدینه، رایحه عطرآگین رسول خدا در فضای خانه وحی، بیش از پیش استشمام گردید.

حضرت علی اکبر (ع) صفات جد خود را می‌دانست، از این‌رو، هماره در آینه اخلاق و رفتار او نظر می‌کرد و خود را بدان صفات می‌آراست؛ به گونه‌ای که:

به هنگام جوانی، در میان جمع و با دوستان خود، گشاده‌رو و شادمان بود، ولی در تنهایی، اهل تفکر و همراه با حزن بود. علاقه فراوانی به خلوت با خدای خود و پرداختن به راز و نیاز و گفتگو با خالق هستی داشت. در زندگی، آسان‌گیر، ملایم و خوش‌خو بود، نگاهش را کوتاه می‌نمود و به روی کسی خیره نمی‌شد. بیشتر اوقات بر زمین چشم می‌دوخت و با بینوایان و فقرا که از نظر ظاهری، در جامعه و نگاه دنیاطلبان، احترام چشمگیری نداشتند. نشست و برخاست می‌کرد، با آنان هم‌سفره ‌می‌شد و با دست خود در دهانشان غذا می‌گذارد. اصالت‌های فکری و استواری‌های روحی، وی را چنان کرده بود که هیچ‌گاه و از هیچ حاکمی هراس نداشت.

هرگز عیب‌جویی نمی‌کرد و از مداحی نابجا و شنیدن چاپلوسی افراد، دوری می‌کرد. تمامی انسان‌ها را بندگان خدا می‌دانست و از تحقیر آنان خودداری می‌ورزید. در طول عمر خویش، به کسی دشنام نداد و ناسزا نگفت. از دروغ تنفر داشت و صداقت و راست‌گویی، شیوه همیشه او بود. بخشنده بود و آنچه به دست می‌آورد، به دیگران و به ویژه‌ نیازمندان انفاق می‌کرد. هرگاه کسی هدیه‌ای به او تقدیم می‌کرد، با گشاده‌رویی می‌پذیرفت. اگر فردی مهمانی داشت و او را دعوت می‌کرد، می‌پذیرفت. به عیادت بیماران می‌رفت، هرچند خانه بیمار در دور افتاده‌ترین نقطه شهر باشد. در تشییع پیکر مردگان حاضر می‌شد و هیچ یار از دست رفته‌ای را تنها نمی‌گذاشت.

یک بام و دو هوا ... همان سیاست همیشگی کشورهای غربی بویژه  آمریکاست در قبال تمامی فعالیتهای کشورهای دیگر...

در روزهای گذشته 2 اتفاق مهم در دو کشور اسلامی افتاد...

انتخابات مصر ، 4 روز برگزار شد ، مشارکت نه چندان زیاد مردم و پیروزی  السیسی با درصد رای آوری متوسط ، اغلب کشورهای غربی واکنش مثبتی به این اتقاق نشان دادند و حتی برخی کشورها پیروزی السیسی را تبرک گفتند و برخی ها هم وجود دموکراسی! و توسعه مشارکت در مصر را ستودند...!!!

 تقریبا همزمان با این ماجرا :
انتخابات سوریه ، در یک روز برگزار شد ، با حضور ناظرانی از کشورهای دیگر ، مشارکت بسیار بالای مردم ، شفافیت در خبررسانی و فیلم و عکس از تمامی لحظات رای گیری و رای شماری ، پیروزی قاطع اسد با رای بالای 88 درصد ، شادی ها و جشنهای مردمی در سوریه جنگ زده که رسانه ها را ذوق زده کرد ... و اما دریغ از واکنش مثبت رسانه های غربی و دریغ از پیام تبریک به منتخب مردم سوریه ! و جای تعجب دارد که برخی از سیاستمداران غربی انتخاب اسد توسط مردم سوریه را توهین به مردم سوریه !!! خطاب کردند!!!

و اما...

نسخه های مشابه این اتفاق و سیاستها در وقایع سالهای گذشته نیز رخ داده است ... هنوز انتخاباتهای مختلف ایران و واکنشهای غربی به مشارکتها و نتایج آن ها را فراموش نکرده ایم ... هنوز طراحی ، همکاری ، مشارکت و حمایت از فتنه 88 پس از یک انتخابات شفاف در آن سال در ایران را فراموش نکرده ایم که چگونه عده ای فریب خورده داخلی با طناب پوسیده غرب  شیرینی آن انتخابات و مشارکت بالای مردم ایران را در کام آنها تلخ کردند...

هنوز هم فریاد می زنیم ، بزرگان ، نخبگان ، تریبون داران و سیاستمداران ایرانی که چشم و گوششان به سیاستهای غربی است ، باید در رویه و منش و تفکراتشان تجدید نظر کنند...این همه سیاستهای یک بام و دو هوا را دیده اید و تجربه کرده اید ، اتکا به این هیمنه پوشالی بس است ... به دریای پرصلابت مردم انقلابی ایران و ساحل امن ولایت در این کشور اسلامی ایمان بیاورید ...

منابع نجومی از بروز پدیده عمود شدن خورشید بر کعبه مشرفه طی روزهای 28 می‌برابر با 7 خرداد ماه و 16 جولای برابر با 26 خرداد ماه خبر دادند.در این روزها می‌توان جهت قبله را به دقت در تمام مناطق جهان هنگام ظهر مشخص کرد.

بر اساس این گزارش، مکه مکرمه روزهای 28 می‌و 16 جولای شاهد پدیده عمود شدن خورشید (تعامد) خواهد بود.

خورشید در این روزها بر مکه مکرمه عمود می‌شود به طوری که در دایره ای به عرض 21/4 در شمال خط استوا قرار می‌گیرد و نبود سایه هنگام ظهر در آن زمان از نتایج آن است به طوری که در آن روزها، سایه ای برای کعبه مشرفه وجود ندارد

بر اساس این گزارش، در آن روزها می‌توان جهت قبله را به دقت در تمام مناطق جهان هنگام ظهر مشخص کرد به طوری که خورشید بر کعبه عمود می‌شود و برای کسانی که در شمال مکه قرار دارند، سمت سایه خورشید هنگام ظهر در مکه در سمت مقابل قبله خواهد بود.

کره زمین طی گردش سالیانه خود به دور خورشید در خلال آن با زاویه 5/23 درجه منحرف می‌شود و در نتیجه خورشید در خط استوا طی روزهای 21 مارس و 23 سپتامبر و پس از آن به سمت جنوبی شبه جزیره عربستان در شهر عدن یمن در 24 آوریل عمود می‌شود و به مسیر خود در شمال ادامه می‌دهد تا بر خط عرضی مکه در 28 می‌عمود شود.

در لحظه عمود شدن سایه هر جسمی زیر آن جسم به صورت مستقیم قرار گرفته و مساوی صفر است.

اللَّهُ لَا إِلَاهَ إِلَّا هُوَ  لَیَجْمَعَنَّکُمْ إِلىَ‏ یَوْمِ الْقِیَامَةِ لَا رَیْبَ فِیهِ  وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِیثًا(نسا: 87)

خداوند کسى است که هیچ معبودى جز او نیست. به یقین، در روز رستاخیز- که هیچ شکى در آن نیست- شما را گرد خواهد آورد، و راستگوتر از خدا در سخن کیست؟

خدا در این آیه درباره جمع کردن همه در قیامت سخن به میان آورده است و در پایان آیه می فرماید که چه کسی از خدا راستگوتر است؟ اهمیت راستگویی وقتی مشخص می شود که نقطه مقابل آن طرح شود. روایتی داریم که کلید همه بدی ها دروغ است. یعنی دروازه همه بدی ها دروغ است. اهمیت صداقت آنقدر است که خداوند این صفت را بر خود نهاده است. پذیرش صادق بودن خدا در کلام و عمل اثر مستقیمی در زندگی ما دارد. 

براستی چقدر به فرموده های خدا ایمان داریم؟

چقدر به قیامت اعتقاد داریم؟

چقدر به پرونده اعمال ایمان داریم؟

خدا می فرماید رزاق منم و شما را بدون روزی نمی گذارم . ولی باور نمی کنیم و به هر دری می زنیم که روزی جذب کنیم به حلال و حرامش هم توجه نداریم.

تا می شنویم یک م?سسه مالی وام با بهره ای کم می دهد، بهره گرفتنش را نادیده گرفته و به هر دری می زنیم که حتماً این وام جور شود، و با کمال میل هم بهره آن را پرداخت می کنیم اما وقتی خداوند متعال می فرماید: « آیا من برای شما کافی نیستم؟» پاسخ ما چیست؟ شاید جرأت نکنیم به زبان بیاوریم اما ته دلمان می گویم نه کافی نیستی وام بانک نقد است و توکل نسیه، چرا نقد را ول کنیم و نسیه را بچسبیم؟

خدا می فرماید که اگر قرض الحسنه بدهی هفتاد برابر آن به شما برمی گردانم اما باور نداریم و ربا  می دهیم و می گیریم.

ما شَمّ اقتصادی نداریم چون هیچ کجای عالم نمی شود که سپرده بگذاری و هفتصد برابر تحویل بگیری، اما طبق فرمول خداوند اگر یک هزار تومانی قرض الحسنه بدهیم هفتصد هزار تومان کاسب می شویم با ضمانت خود خداوند، چرا باور نداریم؟ آیا خداوند بی نیاز و صادق نیست؟

امیرالمومنین علی علیه السلام در روایتی می فرماید: النجاة فی الصدق. اما برای نجات از گرفتاری ها هزار و یک بی راهه را انتخاب می کنیم.

و هزاران نمونه دیگر که همه ما در زندگی با آنها برخورد کرده ایم .

راست و حسینی بگیم که اگر واقعاً به صداقت خدا ایمان داشتیم این همه گناه انجام می دادیم؟ شاید بشود گفت که یه جورایی ریشه گناهان باور نداشتن خدای مهربان است. ما صادق بودن خدا را ، رازق بودن خدا را، عالم و حکیم و بصیر بودن و عادل بودن خدا را باور نداریم.

اگر واقعاً صداقت خدا را باور کرده بودیم که الان دنیامون بهشت شده بود و نیازی به قیامت نبود، و باور به بقیه صفات خدا بماند.

خداوند در این آیه برای باور داشتن به قیامت که روز حساب و کتاب هست خود را به صفت صادق بودت مزین نموده است که یقین داشته باشیم که قیامتی هست و باید پاسخگو بود.

پاسخ شما به این سوال خداوند چیست؟