امام زین العابدین در دعا، خدا را شکر می‌کند که آن مقامی که توبه بقیه‌ی انبیاء دادی به امت پیغمبردادی، یعنی توفیق روزه‌ی ماه رمضان را دادی «أَنْفَاسُکمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ وَ نَوْمُکمْ فِیهِ عِبَادَةٌ وَ عَمَلُکمْ فِیهِ مَقْبُولٌ» نفستان ثواب سبحان الله دارد، خواب هم باشید برایتان ثواب عبادت می‌نویسند و خدا عملتان را قبول می‌کند. چون اعمال ما کم قبول می‌شود، علتش هم این است که قبول عمل شروطی دارد:

1- شرط ایمانی و اعتقادی دارد

 2- شرط اخلاقی دارد

3- شرط اقتصادی دارد

4 - شرط سیاسی دارد

5- شرط بهداشتی دارد

6 – شرط خانوادگی دارد.

اولاً: دعا از بهترین راه های ارتباط با خداست. به وسیله دعا انسان می تواند به منبع نور و هدایت متصل گردد.

دعا شاهراه بندگی و عبودیت است. خدای کریم می فرماید:

قُلْ مَا یَعْبَأُ بِکُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَا?ُکُمْ

بگو: اگر دعای شما نباشد، پروردگارم هیچ اعتنایی به شما نمی کند. (فرقان ، 77)

اساساً دعا وسیله جلب توجه و عنایت پروردگار به بندگان است.